Sa druge strane, u rimskoj mitologiji, čuvena je legenda o braći blizancima Romulu i Remu, koju je zabeležio rimski istoričar Tit Livije, još u vreme vladavine Oktavijana Avgusta. Tadašnji vladar Alba Longe, Amulije, svrgavši sa prestola svog brata Numitora, odlučuje da kazni i njegovu ćerku Reu Silviju, primoravši je da postane vestalska devica (da se zamonaši u hramu boginje Veste, te zauvek ostane devica), kako drugih naslednika prestola osim njega, ne bi bilo. Ali Mars, bog rata, siluje Reu Silvije, te ona rađa Romula i Rema. Amulije, kada je čuo za ovaj incident, naređuje da se deca bace u reku Tibar, ali Mars, da bi ih zaštitio šalje svoju svetu životinju (vučicu) koja ih spašava. Prema legendi, sudbina blizanaca nije bila da mirno žive u Alba Longi, pa oni umesto toga odlaze i osnivaju sopstveni grad- Rim.

Daleki istok

Tzv. “Hehe Erxian blizanci koji se smeju” su prema taoističkom učenju (Taoizam- drevna kineska filozofska i religijska tradicija) otelovljeni simboli harmonije i zadovoljstva za koje se veruje da su besmrtni. I dan-danas zauzimaju važno mesto na venčanjima i proslavama u kineskoj tradiciji i veruje se da donose sreću. Iako je njihovo poreklo umotano u veo misterije, smatra se da su figure inspirisane pesnicima-monasima iz Tang dinastije koji su proglašeni besmrtnim božanstvima za vreme vladavine cara iz Quing dinastije. Da su verovanja u vezi sa “Hehe blizancima” i dalje popularna, svedoči i natpis shuāngxǐ (eng. double happiness) štampan čak i na salvetama i čašama na kineskim venčanjima.

Afrika

Veoma interesantna činjenica je da je zapadna Afrika regija koja prednjači po stopi blizanačkih trudnoća u svetu. U ovom podatku se verovatno krije i uzrok tome da su blizanci jedan od vodećih motiva u mnogim afričkim kulturama i tradicijama. U Yoruba plamenu, blizanci su slavljeni kao ,,duhovna deca” bliska onozemaljskom svetu i božanstvima koja dele jednu dušu. Usled nedostatka adekvatne medicinske zaštite i velikog broja prevremenih porođaja, stopa neonatalne smrti blizanaca je veoma visoka. Da bi se nosile sa gubitkom dece, žene iz ovog plemena prave male drvene figure, zvane Ere Ibeji i posvećuju ih ovim polu-bogovima. (više o motivu blizanaca u tradiciji Yoruba plemena)

Evropa

U ranim danima moderne Evrope, umetnici, a naročito dramski pisci, počinju da gotovo zloupotrebljavaju dramatični scenski potencijal koji prepoznaju u ,,dvostrukom indentitetu“ blizanaca. Šekspir prikazuje blizance kao anarhična bića, i predstvalja ih kroz motiv zamenjenog identiteta u komediji ,,Dvanaesta noć“ (1601. godina). U znatno mračnijem svetlu, Džon Vebster dramu ,,Vojvotkinja od Malfija“ (1614. godina) završava tragično, kada vojvoda Ferdinand pokušava da nadvlada svoju sestru bliznakinju. Posebno interesantna je slika nepoznatog autora, naslikana oko 1600. godine pod nazivom “The Cholmondeley Ladies“. Pored nepoznatog porekla ovog umetničkog ostvarenja, do današnjeg dana nije otkriveno ni ko su bile dame sa slike. Međutim, ono što se može saznati sa kratkog natpisa u uglu same slike je da su dve žene rođene na isti dan, na isti dan su se venčale i dobile decu. Na prvi pogled, bliznakinje, a i njihova deca izgledaju identično. Ipak, dužim posmatranjem, mogu se uočiti razlike u detaljima poput boje očiju, šara na haljinama i nakitu.