Mitovi i mnogobrojna narodna verovanja u kojima su glavni likovi blizanci, a koncept dualnosti lajtmotiv (centralna tema), zauzimaju veoma važno mesto u religiji i tradiciji naroda baltičkih zemalja. Predstavljeni kao sama personifikacija zla ili okarakterisani božanskim vrlinama i epitetima, u tradiciji ovih naroda blizanci su gotovo uvek bili glavni protagonisti kosmogonijskih priča- mitoloških predanja o nastanku i poreklu kosmosa ili sveta i stvarnosti kakve poznajemo danas. Primera radi, prema letonskoj mitologiji, svet je nastao kao posledica kobne svađe između Velnsa, predstavnika tame i podzemnog sveta i njegovog brata blizanca- Dievsa, metafore svetlosti i raja, koja se odigrala na jednom kamenu usred mora. Za ovo mesto će se kasnije razviti verovanje da je upravo ono osa kosmosa.

Blizanci božanskih moći su vrlo često dovođeni u vezu i sa ciklusom smrti i ponovnog rođenja. Tema velikog broja letonskih narodnih pesama zasniva se na mitu o Dievsovim sinovima blizancima koji odlučuju da se venčaju svojim božanskim sestrama bliznakinjama, ćerkama Saule (personifikacije Sunca). Prema jednoj od mnogobrojnih verzija ovog mita, njih dvojica otimaju bliznakinje i izvode razne rituale udvaranja; gledajući ih kroz latice maka, diveći se zlatnim tkaninama koje su tkale ili čak zadirkujući ih. Motiv cveća na venčanju u ovoj priči nije slučajan, on u baltičkim kulturama simbolizuje kako doba puberteta, tako i smrt i ponovno rođenje, što nagoveštava da venčanje neće imati srećan kraj. Čekajući sestre da se pojave na nebeskom svodu, sinovi Dievsa pale dve sveće na dnu mora. Tada se pojavljuje Perkons- bog grmljavine i ogorčen zbog otmice sestara i ideje braka zasnovanog na incestnom odnosu, spaljuje Sunčevo drvo (nazivano još i Drvo života ili Kosmičko drvo), potpuno ga uništava i prekida venčanje. Prema predanju, Saule je tri godine skupljala ostatke spaljenog drveta, a tek četvrte godine uspeva da sastavi sve delove i time omogući ponovno rađanje kosmosa.

Mnogobrojni mitolozi ili tzv. ,,sakupljači mitova” su u likovima ćerke Saule pronalazili simbole sunčeve svetlosti u predvečerje ili ranu zoru (sugerišući ,,umiranje” sunčevih zraka pri zalasku i ponovno rođenje pri izlasku sunca), dok su likove sinova Dievsa povezivali sa Venerom, koja je prema verovanjima baltičkih naroda, otelovljena u obliku zvezda Rita (jutro) i Vakara (noć). U litvanskoj i letonskoj kulturi, ova braća su često opisivana i kao vrsni konjanici, zaljubljenici u more i zaštitnici mornara.

Blizanci božanskog porekla simbolizuju i plodnost i produktivnost. Čuveni letonski mit o Jumisu i njegovoj sestri Jamali, koja u jednom trenutku čak postaje i njegova verenica, ima svoje paralele u raznim indo-evropskim kulturama, ali i keltskoj, pa čak i iranskoj. Narodi sa prostora Litvanije i Letonije daju ime jumis svaka dva ploda koja izrastu zajedno ili dva cveta porasla na jednoj stabljici. U drevnim vremenima, ali i danas, zemljoradnici pokušavaju da pronađu i ,,spasu” dva isprepletena snopa žita ili da vežu dva ploda u snop, kako bi sačuvali jumis preko zime i osigurali plodnost za narednu godinu. Prema sličnom narodnom verovanju, ukoliko je žena želela roditi blizance, morala je pronaći jumis (kao što su dva oraha ili dve bobice) i pojesti ih.

Blizanci se, takođe, smatraju i osnivačima drevnih ali i modernih društvenih organizacija- plemena, nacije, države i gradova. U kulturi pruskog naroda, braća Widewuttis i Brūtens važe za začetnike plemenskih saveza. Widewuttis je bio prvi pruski kralj i začetnik sekularne vlasti, dok je Brūtens bio prvosveštenik, poznat po propagiranju ideje o duhovnoj vlasti.

Međutim, blizanci se ne pojavljuju samo kao glavni junaci litvanskih i letonskih legendi iz drevnih vremena, već i mnogo kasnije. Naime, krajem 19. veka u Letoniji su živeli blizanci Turo i Tusko, obojica zaljubljeni u istu devojku. Braća su izgledom bila toliko slična, da je devojka odlučila da jednom pokloni srebrni, a drugom zlatni prsten, kako bi ih mogla razlikovati. Turo uspeva da osvoji devojčinu ljubav, ali Tusko, ne mogavši da preboli devojčin izbor, osmišljava plan kako da je ,,preotme” od svog brata. Iste noći, on se sastaje sa devojkom, predstavljajući se kao Turo. Devojka koja ubrzo prepoznaje prsten i otkriva da je prevarena, odlučuje da oduzme sebi život, dok su, prema legendi, ubrzo potom braća ubila jedan drugog. Svo troje su sahranjeni u grobnici Zilais kalns-a (Blue Hill), legendarnom svetilištu u blizini letonskog grada Velmiera.

Motiv blizanaca se može prepoznati i u umetničkoj tradiciji izrade drvenih skulptura i rezbarija. Ovakva tradicija je bila najzastupljenija u nekadašnjoj Pruskoj, koja je od svih baltičkih zemalja bila najviše pogođena i razorena tokom II svetskog rata. Na krovovima građevina koje su uspele biti sačuvane, mogu se videti ovakvi ornamenti- identične i simetrično postavljene drvene figure najčešće u obliku životinja. Prikaz identičnosti kao ideja fiks, može se prepoznati i na fotografijama baltičkih umetnika sa početka prošlog veka.

Blizanci kao glavni junaci istorijskih i kosmogonijskih predanja ili kao neizostavni motiv velikog broja umetničkih ostvarenja, glavni su razlog za podatak o velikom broju etnografa i ,,sakupljača mitova” 20. veka koji su usmerili svoja interesovanja na istraživanje baltičke i komparativne mitologije. Zahvaljujući njima, danas imamo opširnu literaturu kao glavni svedok značaja motiva i kulta blizanaca za različite kulture i tradicije.